PASCHA

 

Pascha w kalendarzu biblijnym przypada czternastego dnia pierwszego miesiąca. Jezus Chrystus w tym dniu, roku 4037 od stworzenia Adama /33 r. n.e./ umarł męczeńską śmiercią na drzewie krzyża. Urzeczywistniło się to, co Bóg już w ogrodzie Eden zapowiedział: Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje, a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażadżysz mu piętę (Rdz 3,15). Przez długi czas znaczenie tych słów było tajemnicą. Człowiek na wiele sposobów starał się uwolnić od niewoli grzechu, od przeciwnika Bożego, od śmierci. Bóg Ojciec  wychodzi na przeciw człowiekowi niosąc ocalenie. Bóg Jahweh stara się zawrzeć przymierze pokoju z człowiekiem, poucza o tym, co jest dla człowieka dobrym. Jeszua najpełniej wyjaśnił i przekazał wolę  Ojca (J 12,48-50). Jezus był posłusznym Bogu, aż do śmierci. Nie popełnił żadnego grzechu. Jezus przyniósł nam przez swą śmierć uwolnienie. Ofiara Jego jest doskonała (Hbr 10,14-18). Odkupienie w Jezusie Pomazańcu staje się naszym udziałem przez wiarę. Prawdę o przyjętym zbawieniu zaświadcza zanurzenie: My wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Mesjasza Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć. Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie - jak Mesjasz powstał z martwych dzięki chwale Ojca (Rz 6,3.4). Przyjmując  zanurzenie w wodzie w imieniu Jeszua Mesjasza zawieramy przymierze z Bogiem. Jezus nakazał,  aby czynić pamiątkę Jego śmierci: ...wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę! Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana (Łk 22,19-20). Naśladowcy Jezusa uznali, że jest to ich Pascha i należy ją czynić corocznie zgodnie z kalendarzem biblijnym (1Kor 5,7.8).