ODPOCZNIENIE
W czasie gniewu Bożego zmartwychwstali ludzie, według proroctwa Izajasza, będą w bezpiecznym miejscu: Idź, mój ludu, wejdź do swoich komnat i zamknij drzwi za sobą! Skryj się na małą chwilę, aż gniew przeminie (Iz 26,20). Podobnie Jezus zapewniał swych uczniów: Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem (J 14:1-3). Po gniewie Bożym sprawiedliwi odziedziczą Nową Ziemię, w której mieszkać będzie sprawiedliwość (2P 3,13). Na tym wielki plan Boga Jahweh dla ratowania człowieka dobiegnie końca. Ludzie, którzy zaufali Bogu Ojcu będą rozkoszować się życiem wiecznym. Ludzie sprawiedliwi znajdą całkowity odpoczynek w Bogu. Odwieczna tęsknota człowieka za wolnością od świata zła, przemocy, biedy, chorób i śmierci znajdzie swe ostateczne spełnienie na Nowej Ziemi. Zachowując cotygodniowe odpocznienie przypominamy sobie te wielkie dzieła Boże zmierzające do ratowania człowieka od wiecznej zagłady.
Przyjmijmy Słowo Boże z wiarą, abyśmy stali się dziedzicami Ziemi Obiecanej. Powiedział bowiem /Bóg/ na pewnym miejscu o siódmym dniu w ten sposób: I odpoczął Bóg w siódmym dniu po wszystkich dziełach swoich. I znowu na tym /miejscu/: Nie wejdą do mego odpoczynku. Wynika więc z tego, że wejdą tam niektórzy, gdyż ci, którzy wcześniej otrzymali dobrą nowinę, nie weszli z powodu /swego/ nieposłuszeństwa, dlatego Bóg na nowo wyznacza pewien dzień - "dzisiaj" - po upływie dłuższego czasu, mówiąc przez Dawida, jak to przedtem zostało powiedziane: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych. Gdyby bowiem Jozue wprowadził ich do odpoczynku, nie mówiłby potem o innym dniu. A zatem pozostaje odpoczynek szabatu dla ludu Bożego. Kto bowiem wszedł do Jego odpoczynku, odpocznie po swych czynach, jak Bóg po swoich. Śpieszmy się więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie szedł za tym samym przykładem nieposłuszeństwa. /Hbr 4:4-11/.